بخش 2 – آزادی شخصی

هرکس می تواند به دین خود اعتراف کرده و به آن عمل نماید- یا هیچ دینی نداشته باشد. دین یک مساله خصوصی تلقی می شود. لذا شما آزادید که به هرچه دوست دارید باور داشته باشید، اما از شما این انتظار نیز می رود که قبول کنید اشخاص دیگر به خدای دیگر ایمان دارند یا هیچ ایمان ندارند.

در آلمان دیدگاه ها و بحث ها بیشتر بر محور سازش می چرخد تا قطب بندی. مطبوعات از نوع خاص آزادی برخوردار است که آزادی مطبوعات یاد می شود. این آزادی را قانون تضمین کرده است. مطبوعات موضوعات وسیعی را به شمول انتقاد از حکومت و نهادهای اجتماعی (مانند کلیساها) نقد می کنند. „آزادی بیان“ به شما اجازه می دهد فکرتان را عملاً به زبان آورید- مشروط به آنکه هیچ کسی مورد تبعیض قرار نگیرد، شدیداً توهین یا تهدید نگردد.

براز علاقه میان جفت های (همجنس یا مختلف الجنس) عادی می باشد. این می تواند شامل گرفتن دست همدیگر و گاه بوسیدن یا بغل کردن همدیگر در محل های عمومی باشد. این رفتاریست که بصورت عموم پذیرفته شده و باید زمانی که با آن مواجه می شوید، نادیده بگیرید.

رهنگی بخش هایی از بدن عام و عادی می باشد، مثلاً پوشیدن تی شرت و شورت یا دامن های کوتاه. خیره شدن به دیگران بی ادبی تلقی می گردد.

 در ساحات سونا و تعدادی از محل های آب بازی مردم بدون جامه ظاهر می شوند. در حوض های عمومی اما مردم لباس های شنا می پوشند. معمولاً در حوض های آب بازی و سونا جدایی جنسیتی وجود ندارد، البته گاهی زمان های خاص برای تنها مردان/ زنان اختصاص می یابد.